Ώρα μεγάλων πολιτικών αποφάσεων

Ποιος το περίμενε.. Το Μνημόνιο δε χρόνισε καλά καλά, κι ο Παπανδρέου ψάχνει τα επόμενα διλήμματα. Στη χώρα της απάτης, μπορεί να ψεύδεσαι δυο και τρεις και.. χίλιες φορές.. χωρίς κανένα κόστος.

Ποιος δε θυμάται τα προεκλογικά σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ: “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”, “ψήφο εμπιστοσύνης ή εκλογές”.

Ποιος να ξεχάσει τα οικονομικά επιχειρήματα της νεο-εκλεγμένης κυβέρνησης: “παίρνουμε μόνοι μας σκληρά μέτρα ή θα μας τα επιβάλλουν οι Βρυξέλλες” που εξελίχθηκε στο “παίρνουμε τα μέτρα των Βρυξελλών ή πάμε ΔΝΤ” που με τη σειρά του μεταλλάχθηκε στο “ΔΝΤ ή χρεοκοπία”.

Το τελευταίο ακούγεται βαρύτερο από τα προηγούμενα, αλλά δεν είναι. Αρκεί να σκεφτούμε πως τα μέτρα που είχε στο μυαλό της ή τα μέτρα που θα αναγκάζονταν να πάρει η ελληνική κυβέρνηση, θα έφερναν τα ίδια αποτελέσματα. Δηλαδή, την πιθανή χρεοκοπία του κράτους από τη μία, και την άγρια λιτότητα και σίγουρη χρεοκοπία των πολιτών από την άλλη, με αυτονόητη(..) την όσο το δυνατών μεγαλύτερη απόσβεση του κόστους των δανειστών. Κι όλα αυτά, ασχέτως αν η απόφαση ανήκε στην κυβέρνηση, την Ε.Ε ή το ΔΝΤ.

Ο καθείς, με τον ρόλο του.
Η Ε.Ε. υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του ευρώ και εμπόδισε την άτακτη χρεοκοπία μας, που θα οδηγούσε στην κατάρρευση του ευρώ, στην επιστροφή της δραχμής και σε ένα νέο κύκλο ευρωπαϊκής κρίσης. Το ΔΝΤ υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της Αμερικής και των τραπεζών, εγχώριων ή ξένων. Κι αν ο ρόλος της κυβέρνησης είναι να υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον, τότε είναι και η μόνη από τους τρεις, που απέτυχε...

Εν αναμονή του νέου διαγγέλματος..
Ένας πολιτικός διάλογος που εξαντλείται στα παραπάνω φαιδρά και κατ' επίφαση διλήμματα. Ένας πολιτικός διάλογος που μας αξίζει. Ο λαϊκισμός στο μεγαλείο του.

Ήδη, ακούμε για “επιμήκυνση του μηχανισμού στήριξης ή κουρέμα των ομολόγων” (το τελευταίο, δηλαδή η αναδιάρθρωση των ομολόγων, σημαίνει και τεχνητή/ελεγχόμενη πτώχευση).

Για να πάρουν έτσι, όλα τον δρόμο τους, που κάποιοι διάλεξαν για μας χωρίς εμάς.. Δεν ξέρω μόνο αν θα υπάρχει και κανείς να ασχοληθεί με το τελευταίο δίλημμα της διαδρομής:
“Αναδιάρθρωση των χρεών ή άτακτη χρεοκοπία και δραχμή”..
Που ίσως τελικά, να ήταν και το ουσιαστικότερο όλων....

Σας βαρέθηκα...

ΥΓ1. Στις προθέσεις τους (προβλέπει το μνημόνιο..) είναι και η κατάργηση επιδομάτων ανεργίας με σκοπό την εξασφάλιση 500 εκατομ. ευρώ..
Την ίδια στιγμή χαρίζουν 100 εκατομ. ευρώ στο μέγαρο μουσικής, γιατί δεν αποπλήρωσε δάνειο με εγγυητή το ελληνικό δημόσιο (2007...) Οι φιλικές “εξυπηρετήσεις” συνεχίζονται. Αλλά τι λέω.., μαζί τα φάγαμε...

ΥΓ2. Για τους δύσπιστους: Απόσπασμα από την έκθεση της τρόικας, δημοσιευμένο στο ποντίκι, Το μυστικό σχέδιο των Γερμανών για την Ελλάδα

Η τελευταία έκθεση προόδου της τρόικας, όσο έμμεσα και... κομψά κι αν ήταν γραμμέ­νη, ξεκαθάριζε ότι:


♦ Τα αιματηρά μέτρα περικοπής μισθών, συ­ντάξεων, επιδομάτων που έχουν ληφθεί μέ­χρι τώρα δεν έπιασαν τόπο.


♦ Το έλλειμμα του 2010 εκτιμάται προς το παρόν στο 9,_% με τάσεις αναπροσαρμογής προς τα πάνω τον Απρίλιο, όταν θα έχουν οριστικοποιηθεί τα στοιχεία που ακόμα... μαζεύ­ονται. Ηδη η μαύρη τρύπα κοστολογήθηκε στα 1,8 δισ. ευρώ και ενδέχεται να φθάσει μέχρι και τα 3,_ δισ. ευρώ, όπως είχαμε γρά­ψει εδώ και μήνες! Αυτό συνεπάγεται ότι θα ζητηθούν επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα τον Μάιο ενόψει της εκταμίευσης της πέμπτης δόσης του δανείου.


♦ Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξαναβγεί στις αγορές το 2012 όπως σχεδιάζει, γιατί το επενδυτικό κλίμα εξακολουθεί να είναι «κα­χύποπτο και πάρα πολύ αρνητικό».


♦ Η ύφεση είναι βαθιά, κινείται σε επίπεδα 3,_% και σίγουρα ο στόχος για ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2011 δεν είναι εφι­κτός. Ας υπενθυμίσουμε τις δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου ότι «θα τα καταφέρουμε μόνο εάν επιστρέψουμε σε πρωτογενή πλεο­νάσματα από το 2012». Η έκθεση της τρόικας αναφέρει ξεκάθαρα ότι «η επιτυχία του μνη­μονίου συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με την επιστροφή στην ανάπτυξη από το 2012 και μετά».


♦ Στην έκθεση γίνεται λόγος για αναδιάρ­θρωση του χρέους με πλάγιο τρόπο και με τρεις διαφορετικές μεθόδους. Ωστόσο, προ­ειδοποιεί η τρόικα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα χαλαρώσει η κυβερνητική πολιτική και η δέ­σμευση για δημοσιονομική προσαρμογή. Με άλλα λόγια, το χρέος μπορεί να «κοπεί» εφάπαξ, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει τη βιωσιμό­τητα μεσοπρόθεσμα.


♦ Η πώληση της κρατικής περιουσίας ύψους _0 δισ. είναι πλέον μονόδρομος, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι το χρέος θα ξεπερά­σει το 160% του ΑΕΠ το 2014, χρονιά λήξης του μνημονίου.


♦ Οι απολύσεις στο Δημόσιο πρέπει να γί­νουν άμεσα και να φθάσουν το 30% μέχρι το 2014.

Καληνύχτα μας..

Και για όσους ενδιαφέρονται για παραπάνω πολιτικές αναλύσεις και όχι για επικοινωνιακά διλήμματα, ας διαβάσουν οπωσδήποτε το άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου, ΕΛΛΑΔΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ.. Μεταφέρω μόνο το τελικό του συμπέρασμα:

Όλα όσα αναφέρονται λοιπόν, σε σχέση με την επιμήκυνση των 110 δις €, με την επαναγορά χρέους κλπ, είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας (με εξαίρεση ίσως την άμεση διαγραφή 40-50% του χρέους). Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι το τι θα συμβεί μετά το 2013, αλλά το πώς θα εξασφαλισθεί σήμερα ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός των 22,54 δις € (Πίνακας ΙΙ), ή 1,88 δις € μηνιαία (με αρχή τον Ιανουάριο του 2011), έτσι ώστε να εξοφλούνται οι μηνιαίες υποχρεώσεις του κράτους μας (μισθοί, συντάξεις κλπ) - υποθέτοντας φυσικά ότι, με εντολή του ΔΝΤ προηγούνται οι δανειστές μας (28 δις € χρεολύσια, συν τους τόκους).


Κατά την άποψη μας, εάν δεν περιορισθούν οι τόκοι και δεν διακανονισθεί το συνολικό δημόσιο χρέος, οι πιθανότητες επίλυσης του προβλήματος σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Εάν η κυβέρνηση μας είχε ενεργοποιηθεί σωστά και έγκαιρα, καθώς επίσης εάν δεν είχαμε υποχρεωθεί στην «υφεσιακή» πολιτική του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα είχε μεν δυσκολίες, αλλά δεν θα αντιμετώπιζε αδιέξοδα – πόσο μάλλον την απειλή της χρεοκοπίας.


Βασίλης Βιλιάρδος
Αθήνα, 04. Μαρτίου 2011
viliardos@kbanalysis.com

ΥΓ3.
Το blog θα συνεχίσει να υπολειτουργεί.. όχι λόγω χρεοκοπίας, φαντάζομαι, αλλά λόγω νέου κύκλου τετράμηνου διαβάσματος και εξεταστικής.. Ελπίζω να είναι και το τελευταίο, πριν το πτυχίο... (προλαβαίνω;.. ίδωμεν..)

Photo Credit: "Time Flies", by h.koppdelaney, on Flickr