Χρεοκοπία, αποτυχημένα μνημόνια και ο κίνδυνος της ανεξέλεγκτης πτώχευσης.

Οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά όταν ξέσπασε η κρίση χρέους της Ελλάδας, έψαξα, διάβασα, ρώτησα.. Τότε, τις πρώτες μέρες, δήλωνα “βαθιά απελπισμένος.. πρώτη φορά δεν είχα κάτι να πω..”

Πριν την υπογραφή του μνημονίου κατέληξα σε δύο λύσεις: αναδιάρθρωση χρέους ή και επιστροφή στη “δραχμή” για τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Αν δεν το δεχτούν, στάση πληρωμών.

Έχω μιλήσει σχετικά με διάφορους οικονομολόγους και η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει πως η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα είναι ολέθρια επιλογή. Ακόμα όμως να πεισθώ, αν και καταλαβαίνω τους κινδύνους μιας τέτοιας απόφασης.

Όταν όμως υπερασπιζόμουν τα παραπάνω, όλοι μου έλεγαν "αυτά δεν γίνονται, δε θα ξανα-βγούμε στις αγορές για τα επόμενα 100 χρόνια" και άλλα πολλά που ακούμε στα κανάλια..

Με αφορμή ένα άρθρο του Γιώργου Καισάριου, Άντε να χρεοκοπήσουμε να σωθούμε, έγραψα το κείμενο.
Κουράστηκα να παριστάνω την "Κασσάνδρα", αν και οι εξελίξεις μας δικαιώνουν.. Το μνημόνιο, απέτυχε.. Και τώρα τι;

Με την υπογραφή του μνημονίου, πιστεύω μπήκε ταφόπλακα.. Βαθιά λιτότητα, ύφεση και ανεργία τα αποτελέσματα. Τώρα, μια αναδιάρθρωση θα ανακουφίσει, αλλά πολύ φοβάμαι δε θα μας βγάλει από τον κύκλο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. “Μοιραία, βαδίζουμε τον μονόδρομο των δανειστών μας”, γιατί εμείς το επιλέξαμε... Κι όσο καθυστερεί η χρεοκοπία (η ελεγχόμενη όπως εννοείται), τόσο μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία υπό το κράτος μεγάλης κοινωνικής έκρηξης, γίνεται πιθανότερη...(Αργεντινή).

Για το τελευταίο, θα ήθελα να ακούσω περισσότερα. Η ακολουθούμενη πολιτική βαθιάς λιτότητας (death spiral), με μια αναδιάρθρωση δε θα εξασθενίσει. Μακάρι, αλλά στην Ελλάδα ζούμε... Συνεπώς, μήπως η “ώρα μηδέν”, της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και αναταραχής είναι μελλοντικά πιθανότερη, παρά η επιστροφή στην ανάπτυξη; Μήπως είναι ήδη πολύ αργά;

Τέλος, αν δεν κάνω λάθος, αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους με την επιβολή του μνημονίου και η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές, σημαίνει εν δυνάμει πτώχευση. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Με την αυστηρή οικονομική έννοια, δεν έχoυμε πτωχεύσει,αφού εξυπηρετούνται οι δανειστές.

Αδυναμία αποπληρωμής του χρέους και των πιστωτών σημαίνει πτώχευση (εδώ θα βρεθεί η Ελλάδα σύντομα). Αρχικά, είμαι βέβαιος για τη συνολική αναδιάρθρωση των χρεών( το λεγόμενο κούρεμα), με τη συνέχιση της ίδιας σκληρής πολιτικής. Δηλαδή, ελεγχόμενη πτώχευση...

Μελλοντικά όμως; Μήπως ξυπνήσουμε μια μέρα χωρίς συντάξεις και μισθούς; Αργεντινή, δηλαδή, της δεκαετίας του 90, λίγα χρόνια πριν την “ώρα μηδέν”;..

Η λύση είναι μια λύση πακέτο. Όχι αυτή που νομίζει το πολιτικό μας σύστημα, αλλά μια συνολική αλλαγή πολιτικής και πολιτικών σε τοπικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Ο καπιταλισμός, δεν προχωράει...

Δείτε χαρακτηριστικά: (Την τελευταία φάση της συζήτησης στην διάλεξη με θέμα, η ιστορία των κεντρικών τραπεζών και η σημασία τους σε αυτή την κρίση από τον Γιώργο Καισάριο. Ειδικός καλεσμένος ο κύριος Παναγιώτης Γεννηματάς.)



Λίγους μήνες πρίν,
Συνομιλώντας με τον Greek Rider Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο..)

death spiral...
Αυτό ξέρω, αυτό βλέπω γύρω μου.

Νομίζω είδατε τη συνέντευξη στο mega του κ. Λαπαβίτσα



Πρέπει να τη δείχνουμε από το πρωί μέχρι το ..άλλο πρωί, μπας και ξεκολλήσει λίγο ο Έλληνας... Βαρέθηκα τα ψέμματα των γύρω μου, για δήθεν καταστροφή μας, με τη στάση πληρωμών, με δραχμή κλπ. Ενώ τώρα.. όλα είναι τέλεια..
death spiral... τίποτα άλλο, αυτό συμβαίνει..

Σίγουρα, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις..
Στο βίντεο, ο καθηγητής, μιλάει για το παράδειγμα της Αργεντινής και της Ισλανδίας. H τελευταία αρνήθηκε να πληρώσει άμεσα τα χρέη της. Και τώρα αναπτύσσεται, δυο χρόνια μετά.

Αυτό που φοβάμαι περισσότερο, είναι ο φαύλος κύκλος που δεν έχει πάτο, μέχρι την οριστική, άτακτη χρεοκοπία μας. Αν συμβεί, που μάλλον, θα συμβεί, τότε τα πράγματα για τους εργαζόμενους θα είναι χειρότερα.

Το χειρότερο όλων είναι η σήψη της ελληνικής κοινωνίας. Δεν υπάρχει κίνημα κι ελπίδα. Αν συνεχίσουμε έτσι, τότε θα ξυπνήσουμε ένα πρωί με άλλο νόμισμα και εκτός ευρώ.
Χωρίς σχέδιο... Άρα, στο ίδιο καταλήγουμε.

Εγώ δε λέω να μην πληρώσουμε τίποτα. Να κάνουμε ότι και η Ισλανδία (παρά την πίεση των Άγγλων και τα μεγάλα συμφέροντα των βρετανικών τραπεζών). Κύριοι, το χρέος δε μπορώ να το σηκώσω, θα σας πληρώσω, όταν και όπως μπορώ. Αφού διαγράψω, "παράνομα" δάνεια και σας κουρέψω-επιμηκύνω ένα μέρος. (ειδεχθές χρέος- με την πιστοποίηση διεθνούς επιτροπής). Όλα αυτά, φυσικά με άλλο νόμισμα, εννοείται, δε γίνεται αλλιώς, δυστυχώς. Μένω και στην Ε.Ε.

Τα παραπάνω ΔΕ θα γίνουν ποτέ.
1) κανένα κόμμα δε μπορεί να τα εγγυηθεί
2) λίγοι Έλληνες τα ζητούν
3) είμαστε στο ευρώ, πέσαμε εμείς, πέσανε και οι άλλοι
Η πολιτική όμως, δεν είναι η τέχνη του εφικτού, είναι η επιλογή μεταξύ του δυσάρεστου και του καταστρεπτικού, έλεγε ο Γκάλμπρεϊθ.

Πιστεύω, τα παραπάνω, είναι ο δυσάρεστος δρόμος. Αυτά που ακολουθούμε είναι ο καταστροφικός... Εφικτός δρόμος, να μη σπάσεις αυγά, όπως θέλουν τα κανάλια και οι πολιτικοί μας δεν υπάρχει. Το ζήτημα είναι ποιον θα συμφέρει...

ΥΓ1 Υπογράψτε τώρα: ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

ΥΓ2. Αγκαλιάστε το DEPTOCRASY "Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το Debtocracy αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες."

ΥΓ3. Πολλοί φίλοι μου επιθυμούν να φύγουν στο εξωτερικό.. Κι όμως, κι εκεί πλέον, η ανεργία των νέων, η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι γεγονός. Παντού, ταξικά συμφέροντα και εκμετάλλευση.. Διαβάστε χαρακτηριστικά: ΣΟΥΗΔΙΑ: Πολυεθνικες, εκμεταλλευση και ανεργια των νεων!

Photo Credit: "Capitalism", by Juliano Mattos, on Flickr