Είναι ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους...Πέρα από τις αντιλήψεις του καθενός περί έθνους, κράτους, Ελλάδας, μεταναστών,
πάνω από την ιδεολογική του ταυτότητα, νεοφιλελεύθερος, κρατιστής, αριστερός
εκεί έξω υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αγνοήσουμε.
Από τη μία, χιλιάδες παιδιά μεταναστών γεννήθηκαν εδώ και δε γνώρισαν άλλη πατρίδα. Έχουν συνδέσει την προσωπική τους ιστορία, τα βιώματα τους και τον τρόπο ζωής τους με αυτό τον τόπο.
Από την άλλη χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες ζητούν μια νέα πατρίδα, έναν τόπο που θα τους παρέχει στοιχειώδεις και αυτονόητες συνθήκες διαβίωσης δηλαδή τροφή, νερό, ένδυση, περίθαλψη.
Οι Έλληνες έχουν ηθικό, νομικό και πολιτικό χρέος να αναγνωρίσουν τα πρώτα παιδιά. Ταυτόχρονα οφείλουν να αποφασίσουν τι θα πράξουν με τα κύματα μεταναστών που χτυπούν την πόρτα τους καθημερινά.
Όλα λοιπόν είναι θέμα πολιτικών επιλογών. Αλλά παράλληλα και όλα δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς...
Τι θέλω να πω:
Η αναγνώριση των πρώτων παιδιών είναι διεθνή και ηθική υποχρέωση μας. Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα κόμματα και όλος ο ακαδημαϊκός κόσμος έχουν ταχθεί υπέρ μιας τέτοιας ρύθμισης. Όλα; Ναι όλα... Ακόμα κι ο Καρατζαφέρης, σε παλιότερες ομιλίες του, συμφωνούσε. Το γεγονός πως σήμερα κήρυξε πόλεμο, είναι καθαρά ζήτημα πολιτικής σκοπιμότητας. Όλα τα κόμματα έτσι λειτουργούν.... Το ίδιο και η Ν.Δ. που μιλά για Γερμανικό μοντέλο. Ένα μοντέλο που είναι παρόμοιο με το προσχέδιο νόμου του ΠΑΣΟΚ, αλλά θέτει αυστηρότερους όρους πολιτογράφησης και απόδοσης ιθαγένειας.
Ας προχωρήσουμε βαθύτερα... Το ΛΑΟΣ και η Ν.Δ. αρνούνται να δεχθούν την παραχώρηση Ιθαγένειας στους "μη γαλαζοαίματους". Αντιβαίνει τον σκληρό πυρήνα της ιδεολογικής τους πλατφόρμας. Μα οι παλιότερες δηλώσεις του Καρατζαφέρη; Είπαμε, με τα κόμματα δεν βγάζεις άκρη.. Απλούστατα, οι δηλώσεις αυτές έγιναν στην Ευρωβουλή ή σε νεκρό πολιτικό χρόνο. Όσον αφορά τη Ν.Δ., αυτά περί Γερμανικού μοντέλου είναι προφάσεις. Όλοι ξέρουμε τι έπραξε όταν κυβέρνησε. Ακόμα όμως κι αν υποχρεωθεί σε αλλαγή στάσης, σίγουρο είναι πως θα αντιμετωπίζει το όλο θέμα με αυστηρότερους όρους και περισσότερες δικλείδες ασφαλείας.
Μεταναστευτική πολιτική... Τι πράττουμε με τους άλλους που έρχονται κατά χιλιάδες; Και θα συνεχίζουν να έρχονται περάσει ή όχι το νομοσχέδιο...
Δύο είναι οι πολιτικές μας λύσεις:
Η εύκολη: Φυλάμε τα σύνορα. Διεκδικούμε την αλλαγή της συνθήκης του Δουβλίνου που μας οδήγησε σε χώρα υποδοχής και όχι επανα-προώθησης οικονομικών μεταναστών. Εμείς το ψηφίσαμε, όπως και τα άλλα Μεσογειακά κράτη. (Αχ αυτή η Γερμανία, πάλι λάδι την βγάζει..). Αποτέλεσμα της συνθήκης : Η Πάτρα... να θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα και να μην μπορούν. (Η Συνθήκη ορίζει ρητώς... σε όποια χώρα της Ε.Ε. φθάσουν οι μετανάστες εκεί πρέπει να μείνουν ή να σταλούν πίσω στα κράτη προέλευσης..)
Οι προϋποθέσεις πολιτογράφησης να γίνονται με βάση τα πιστεύω και τις αξίες του κράτους δικαίου. Αυτοί που πιστεύουν στην πολυ-γαμικότητα, στη σωματική τιμωρία, στην κατωτερότητα των γυναικών, στο θρησκευτικό φανατισμό, στην κλειτοριδεκτομή.... Τους δέχεσαι; Μα οι συγκεκριμένοι δε θα αφομοιωθούν ποτέ! (Δε μιλάω για απέλαση, αλλά για μη πολιτογράφηση)
Η δύσκολη επιλογή.... Αλλάζουμε τον κόσμο μας. Θέλει κανένας να αφήσει τον τόπο που γεννήθηκε και τόσο αγαπά για να αναζητήσει αλλού τροφή και δουλειά. Φυσικά και όχι... Αν όμως δεν έχει να φάει, αν ζει με λίγα ευρώ ημερησίως, αν στην πατρίδα του υπάρχει πόλεμος, βία και δικτατορία; Εσείς τι θα κάνατε αν δεν είχατε καθαρό νερό και κάποιος σας έταξε τον ..Παράδεισο. Θα τον πιστεύατε... και θα τον ακολουθούσατε με κάθε τίμημα...
Συνεπώς, αν θέλουμε πραγματικά να σταματήσει αυτή η ανθρώπινη πληγή πρέπει να διεκδικήσουμε ένα άλλο μοντέλο παγκόσμιας ανάπτυξης. Πιο σταθερό, πιο αυτόνομο και πιο βιώσιμο. Με αναδιανομή παγκόσμιου πλούτου και στήριξη των ασθενέστερων χωρών. Γιατί πολύ απλά, δεν πάει άλλο...
Αν το τελευταίο είναι στόχος, όνειρο ή ελπίδα, τότε τουλάχιστον ας συμβιβαστούμε με το αυτονόητο:
"Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει στους μετανάστες δεύτερης γενιάς κανένα επιπλέον δικαίωμα λόγω της μακρόχρονης παραμονής τους στο ελληνικό έδαφος και η νομική τους κατάσταση διέπεται από το δίκαιο των αλλοδαπών
διαμένουν επί μακρόν ή ακόμη από τη γέννησή τους μόνιμα στην Ελλάδα, σπούδασαν στα ελληνικά σχολεία, είναι πλήρως ενσωματωμένοι στην ελληνική κοινωνία, έχουν ενστερνιστεί τον ελληνικό πολιτισμό, στην ουσία δεν διαφοροποιούνται σε τίποτε από όλους εμάς, εντούτοις παραμένουν ακόμη «άλλοι»."
Όσον αφορά το μεταναστευτικό, τα πράγματα δεν είναι τόσο αυτονόητα.... και δεν εξαρτάται μόνο από τη δική μας εθνική πολιτική.. Στα τρία τελευταία ποστ(Μια πρώτη ματιά..., Το νομικό σκέλος..., Πολιτικές Επιλογές) αναφέρθηκα κυρίως στην ιθαγένεια και πολύ λιγότερο στο μεταναστευτικό. Δύο θέματα πολύ διαφορετικά, αν και αλληλένδετα.
Σε κάθε περίπτωση,
Αν αγαπάτε πραγματικά τον τόπο μας, αλλάξτε τον τρόπο που σκέφτεστε, μήπως και αλλάξει λίγο ο σάπιος κόσμος μας...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου