Ανθρώπινη φύση και πολιτική συμπεριφορά

"O άνθρωπος διακατέχεται από 3 βασικά πάθη:
Πάθος απόκτησης αγαθών, πάθος απόκτησης ισχύος, πάθος απόκτησης τιμών...", ισχυρίζονται.

Μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, φθάνουν στο σημείο να απορρίπτουν πολιτικές ιδεολογίες, κοινωνικές κατακτήσεις και εναλλακτικά πολιτικά σχέδια ως αταίριαστα με την ανθρώπινη φύση, και άρα ως εντελώς ανεδαφικά και ανεφάρμοστα...
Δανείζονται επιστημονικά πειράματα και αποφθέγματα, για να ισχυριστούν πως "ο άνθρωπος είναι ένα αιμοβόρο καπιταλιστικό γουρούνι.."

Βεβαίως και οι πολιτικές προτιμήσεις, η κοινωνική και οικονομική οργάνωση, οι θεσμοί και η νοοτροπία, δεν μπορούν να μελετηθούν ξέχωρα από την ανθρώπινη φύση, ξέχωρα από τη συμπεριφορά, τις αδυναμίες και τα ιδανικά των ανθρώπων.

Για παράδειγμα, η συμπεριφορική ψυχολογία, αποτελεί μια νευρο-βιολογική προσέγγιση των ανθρώπινων συμπεριφορών. Μελετά βιολογικά-εγκεφαλικά, τι συμβαίνει. Είναι "περισσότερο" επιστήμη, από την ψυχανάλυση.

Ωστόσω, τα αποτελέσματα της, ερμηνεύονται κατά το δοκούν, ανάλογα με τις εκάστοτε πολιτικές θεωρίες του καθενός. Είτε υπερδιαστέλλονται είτε συρρικνώνονται για να υπηρετήσουν άλλους σκοπούς, μη επιστημονικούς. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούμε σε όλες τις ανθρωπιστικές επιστήμες: κοινωνιολογία, πολιτική επιστήμη, φιλοσοφία.

Τα πειράματα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.
Οι ερμηνείες των πειραμάτων πάσχουν γιατί προκύπτουν πάντα από θεωρητική επεξεργασία. Πόσο μάλλον, όταν τα χρησιμοποιείς ως εργαλεία αποδοχής ή απόρριψης πολιτικών ιδεολογιών.

Τα 3 "βασικά ανθρωπινά χαρακτηριστικά", δόξα, χρήμα, εξουσία, αναφέρονται συχνά και πολλοί άκριτα τα υιοθετούν...
Πρόκειται για υπεραπλούστευση και αποπροσανατολισμό...


Αυτά τα "δομικά" στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι αποτελέσματα ψυχολογικών υποσυνείδητων ορμών στο εκάστοτε κοινωνικό γίγνεσθαι.
Έτσι, σε μια κοινωνία που η ατομική ισχύς μετριέται σε χρήμα-δόξα-εξουσία, μην περιμένετε ο άνθρωπος να εκφραστεί διαφορετικά. Αυτές οι ορμές, δε θα αλλάξουν ποτέ.

Οι συμπεριφορές τροποποιούνται με βάση τις κοινωνικές και άρα πολιτικές δομές και με βάση τις βιολογικές ανάγκες.
Εξάλλου, στις μέρες μας, όλα τα ψυχικά φαινόμενα νούνται ως βιο-ψυχο-κοινωνικά.

Ας δούμε και την άλλη πλευρά των πειραμάτων, που εσκεμμένα αποσιωπούν...

"Σε πείραμα που διεξήγαγε ο καθηγητής Τζέιμς Χεύμαν του Σαιντ Τόμας με τον Νταν Αριέλυ του ΜΙΤ παρουσίασαν στους συμμετέχοντες στην αριστερή πλευρά μιας οθόνης ενός υπολογιστή έναν κύκλο και στη δεξιά ένα τετράγωνο.


Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να σύρουν όσους περισσότερους κύκλους γινόταν μέσα στο τετράγωνο σε ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα (π.χ. πέντε λεπτά).
Η μια ομάδα έλαβε $5 γι’ αυτή την εργασία πριν ξεκινήσει το πείραμα και ενημερώθηκαν ότι η εργασία θα διαρκούσε 5 λεπτά. Σε μια δεύτερη ομάδα δόθηκαν πολύ λιγότερα χρήματα (λιγότερα από τα μισά της πρώτης) και σε μια τρίτη ομάδα η εργασία παρουσιάστηκε ως ένα κοινωνικό αίτημα χωρίς καμία άλλη ανταμοιβή, απλώς τους ζητήθηκε να το κάνουν ως χάρη.


Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα που είχε λάβει μεγαλύτερη αμοιβή ($5) έσυρε κατά μέσο όρο 159 κύκλους μέσα στα τετράγωνα. Η δεύτερη ομάδα με την πολύ μικρότερη αμοιβή έσυρε κατά μέσο όρο 101 κύκλους. Είναι σαφές ότι η πρώτη ομάδα είχε μεγαλύτερο κίνητρο. Η τρίτη ομάδα όμως έσυρε 168 κύκλους, περισσότερους από τις ομάδες που λειτούργησαν με τα πρότυπα της αγοράς. Οι συμμετέχοντες εργάστηκαν περισσότερο υπο την επίδραση των κοινωνικών προτύπων, την εθελοντική χάρη δηλαδή που τους ζητήθηκε.


Έχουν γίνει πολλά παρόμοια πειράματα που βεβαίως δεν αποδεικνύουν τελεσίδικα τίποτα αλλά πάνω από την οποιαδήποτε θεωρία είναι η πράξη. Δεν μας απέδειξε κανείς ότι το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί καλύτερα από το αυταρχικό, ούτε ότι η φεουδαρχία ήταν χειρότερη θεωρητικά από την ελεύθερη οικονομία. Αυτά τα βρήκαμε στην πράξη με πειραματισμούς, αποτυχίες και επαναστάσεις."

Από Greek Rider, στο άρθρο Καινοτομία και συμμετοχική οικονομία, Enet διάλογοι

Και επιτέλους,
ο άνθρωπος εξελίσσεται!