Η "Αριστερή" νοοτροπία στην Ελλάδα

"Οι Αριστεροί μας"....

Είναι δυνατόν να μην επιτρέπετε και να λοιδορείτε κάθε άλλη άποψη και δράση στα Πανεπιστήμια?

Είναι δυνατόν να ξυλοκοπείτε τον εκπρόσωπο σωφρονιστικών υπαλλήλων για να μη μιλήσει στη νομική...

Να "χτίζετε" καθηγητές...

Να διαγράφετε μέλη του συλλόγου φοιτητών,
τη στιγμή που ηρωποιοείτε εκείνους που πετούν μολότοφ και γράφουν συνθήματα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου....

Μιλώ για "ιδεολογική επικράτηση μιας άλλης... Αριστεράς" μετά το 1974...Πολλοί το ισχυρίζονται.

Για μένα (και για κάποιους άλλους) αυτό παίρνει την εξής σημασία: Επικράτησε η εξής "αριστερά":

1) Καταλήψεις χωρίς λόγο σε Πανεπιστήμια--σχολεία.
Με στόχο να συμπαρασύρουν εργάτες, να παραλύσει η οικονομία, να έρθει ο σοσιαλισμός...

2) Απόρριψη κάθε άλλης προσέγγισης ή αντιπρότασης ως ρεφορμιστικής
Δεν κάνω διάλογο με κανέναν και για τίποτα... Μόνος δρόμος, η κατάληψη, η απεργία, η ψήφος στο κόμμα μου...

3) Αυστηρή πίστη στις υποδείξεις του κόμματος μου. Όποιος διαφωνεί είναι καπιταλιστής, φασίστας, ταξικός εχθρός...... και φυσικά διαγράφεται... Άπειρα παραδείγματα... Σε μας, το επίσημο ΚΚΕ πρότεινε την υπερψήφιση ενός δεξιού καθηγητή (φίλος του Καραμανλή) για θέση Πρυτάνεως. Οι δικοί τους, στη σχολή μου, αντέδρασαν, και έτσι.. διαγράφηκαν...

4) Κίνημα είναι κάθε "αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση" που ξεκινά από εμάς, αλλιώς το βαφτίζουμε προβοκάτσια...
 
5) Προσωπικές ιστορίες...

• Μου προτείνουν να συμμετέχω στο μαθητικό συνδικαλιστικό όργανο( επιτροπή αγώνα).Η σύνθεση του: Όλοι ΚΝΕ, κανείς δημοκρατικά εκλεγμένος εκπρόσωπος των σχολείων. Αρνούμαι και αποχωρώ..

• Μια συμμαθήτρια (μέλος Δ.Σ.) συντάσσει ένα "δικό" της κείμενο και μού προτείνει τη δημοσίευση του ως απόφαση Λυκείου. Συγκαλώ δεκαπενταμελές, υπερψηφίζεται και τυπώνεται στις εφημερίδες. Ρεζίλι γίναμε...Το κείμενο ήταν απόφαση του συλλόγου φοιτητών ΤΕΦΑΑ που τη συνέλευση κέρδισε η ΠΚΣ... Copy paste... από τα κεντρικά δηλαδή. Ούτε έναν τόνο δεν άλλαξε...

• Όταν κατεβαίναμε στις πορείες δεν ξεχνούσαν να με οδηγούν στα γραφεία της ΚΝΕ και να προπαγανδίζουν περί Λένιν....

• "Αριστεροί" στη σχολή. Πλειοψηφία για συνέλευση δεν έχουν. Ξεκινάει, λοιπόν, συζήτηση και βλέπουμε... Φθάνει το τέλος, λείπουν μερικά άτομα(10-20) για την απαραίτητη απαρτία και τι μού προτείνουν: ¨Ελα μωρέ, μόνοι μας είμαστε, η ΔΑΠ δε θα το μάθει. Ας πάρουμε απόφαση."

• Αυτό είναι το δημοκρατικό τους ήθος... Αργούμε. Επιμένουν:"Ας βγούμε έξω, στη βιβλιοθήκη ή στο δρόμο. Όλο και κάποιος θα βρεθεί για να έρθει" Φευ! Φυσικά αποχωρούμε.... Και είμαστε εμείς οι δεξιοί... και αυτοί οι αριστεροί... Αλλά είπαμε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Έτσι κλείσανε πολλές σχολές..

•  Οι αριστεροί δεν αφήνουν άλλα μέλη να ψηφίσουν κατά της κατάληψης. Δε μένουν εδώ, αλλά στέκονται στην είσοδο της σχολής με καδρόνια και φωνάζουν σε μέλη της ΔΑΠ: "Έλα-Έλα σας περιμένουμε..." Τόσο δημοκράτες... πολιτικοί ταγοί του Στάλιν...

• Συζήτηση με άλλους "αριστερούς" : Κρεμάλες έρχονται, ετοιμαστείτε, θα πέσουν κεφάλια. Το πιστεύουν και θα το κάνουν.... Στην εποχή της γκιλοτίνας μείνανε...

6) Κατά της αξιολόγησης, κατά κάθε μέτρου, κατά πάντων, πλην του κόμματος τους...

Συμπέρασμα: Τι σχέση έχουν αυτά με το Πολυτεχνείο και την επικράτηση της πραγματικής αριστερής ιδεολογίας?

Καμιά σχέση, αλλά περί νοοτροπίας, μετά το 74, στους χώρους της παιδείας-εργασίας επικράτησε και κυριάρχησε η άποψη του μέσου όρου αντί για ισότητα, της μετριοκρατίας αντί για αξιολόγηση, της καταληψιολαγνείας αντί για δίκαιους αγώνες.... Σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, στο σύνολο της πολιτικής και του δημοσίου διαλόγου...

Δε φταίει η Αριστερά γι' αυτό. Το ξέρω.. Φταίνε όσοι την κακοποίησαν και την εκμεταλλεύτηκαν
Αυτή η αντίληψη κυριάρχησε...
Και ναι θα την πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα....

Στέκομαι μόνο στις δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη: "Ξέρετε που μένω, ελάτε και κάψτε με...."(προς κουκουλοφόρους.)
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους με κουκούλες να καταστρέφουν δημόσιες περιουσίες και μέλη αριστερών κομμάτων να αμαυρώνουν κάθε προοδευτικό βήμα της πολιτείας.
Κι ακόμα πιο λυπηρό είναι να αισθάνεσαι τον εκφυλισμό του γένους... την προδοσία των αξιών και τη σιωπή των μεγάλων ανθρώπων...

Γιατί πτωχεύσαμε κύριοι. Όχι οικονομικά (το μόνο σίγουρο)... αλλά ηθικά και πνευματικά...