Πολιτικές διαδρομές

Εντύπωση προκαλεί η άρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να χαρακτηρίζεται "σοσιαλιστής/σοσιαλδημοκράτης"...

ανεξάρτητα αν διακήρυττε τον δημοκρατικό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας...

Πολύ αργότερα, τέλη δεκαετίας του 80, θα αποδεχθεί τον όρο.

Κόμματα με μεγαλύτερη ιστορία και προσφορά, όπως το αγγλικό εργατικό  και το γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό, δεν είχαν (εκείνες τις δεκαετίες) τέτοια ταμπού. 

Αλλά ο κομμουνισμός των Ρώσων και ο μαρξισμός αλά Λένιν ποτέ δεν επηρέαζε τόσο την πολιτική τους στο βαθμό που επηρέαζε εμάς.
Δεν ξέρω αν στο ακέραιο ισχύει.. Μήπως αυτοί δε βίωσαν εμφυλίους, διχοτομήσεις και τοίχοι.. 

Στην Ελλάδα, τελικά, ποιοι κληρονόμησαν τη φιλελεύθερη βενιζελική πολιτική?
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στις παρυφές τους... 

Για να έρθει ο υιός, Γιώργος Παπανδρέου και να γίνει Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς...
Και οι εκσυγχρονιστές--σημιτικοί περιμένουν μια νέα ευκαιρία... 

Στη χώρα μας, μεγαλύτερη αξία έχουν τα πρόσωπα, όχι οι ιδέες.
Η διαχείριση, όχι οι πολιτικές επιλογές.

Πάντα ζούσαμε την Ιστορία ετεροχρονισμένα.. διαφωνώντας σε ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα που οι άλλοι τα έχουν λύσει προ πολλού....