Κινδυνεύουν κι άλλες χώρες; Ήρθε η σειρά της Γαλλίας;
Τελικά, που μας πάει η πολιτική της νομισματικής ένωσης και πόσο εύκολα ξεχάσαμε την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης;
Το ευρώ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, θα γίνει παρελθόν; Κι αν ναι, τότε θα αποτελέσει το πιο ανόητο παράδειγμα των οικονομικών και διεθνών επιστημών, που θα διδάσκονται οι επόμενες γενιές, προς αποφυγή μελλοντικών πειραματισμών..
Τι γίνεται όταν ενώσεις τα εθνικά νομίσματα, αντικαθιστώντας τα με ένα νέο κοινό νόμισμα, χωρίς προηγουμένως να ενώσεις τις οικονομίες των κρατών-μελών;
Φτιάχνεις μια ωρολογιακή βόμβα, που αργά ή γρήγορα θα σκάσει... Δυστυχώς, το τέλος, θα είναι πολύ οδυνηρό...
Το ζούμε σήμερα, και θα το καταλάβουμε καλύτερα στο εγγύς μέλλον....
Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μια μηχανή πτωχεύσεων. Μόλις ξεμπερδέψουν με την Ιρλανδία, οι αγορές θα στραφούν στην Πορτογαλία και στην Ισπανία και στη συνέχεια στην Ιταλία και στη Γαλλία. Η διαδικασία δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν διαλυθεί το ευρώ. Η κρίση της Ιρλανδίας είναι πολύ πιο σοβαρή από της Ελλάδας. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσουν οι τελευταίοι υποστηρικτές του ευρώ γιατί έφτασαν τα πράγματα ώς εκεί. Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει προσχωρήσει ποτέ στο ευρώ.
Εν ολίγοις, το πρόβλημα δεν ήταν η Ιρλανδία αλλά το ευρώ. Και αν η γενεσιουργός αιτία της κρίσης είναι το ενιαίο νόμισμα, προφανώς δεν θα σταματήσει. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μια μηχανή πτωχεύσεων, αναφέρει το Bloomberg και αναδημοσιεύει η Καθημερινή.
Γιατί η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από το ευρώ και όχι άλλα κράτη;
Η Ελλάδα είναι ελάχιστα ανταγωνιστική, ακόμα και αν η Αθήνα καταφέρει να διορθώσει τα δημοσιονομικά της, παραμένουν τα δομικά της προβλήματα, σε αντίθεση με την Ιρλανδία που ακολουθεί ουσιαστικές διορθωτικές κινήσεις και το πρόβλημα σχετίζεται αποκλειστικά με τις τράπεζες. Το ευρώ συμφέρει περισσότερο την Ιρλανδία απ` ότι την Ελλάδα η οποία, αν βγει από αυτό, θα μπορέσει στο μέλλον να ωφεληθεί από την υποτίμηση και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεπαρκούς ανταγωνιστικότητάς της. Τονίζει ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομίας Paul Krugman, σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο περιοδικό L` Espresso και αναδημοσιεύει το TVXS Ελλάδα- Γερμανία, οι μεγάλοι ασθενείς. Του Paul Krugman
Η Ευρώπη θα επιζήσει μόνο αν αλλάξει και προσαρμοστεί στα δεδομένα της εποχής μας. Διαφορετικά θα καταρρεύσει το ευρώ, θα διαλυθεί η Ενωμένη Ευρώπη, θα οξυνθούν οι εθνικισμοί, οι αντιπαραθέσεις. Ο προστατευτισμός θα υψώσει τείχη, τα εμπόριο και οι συναλλαγές θα υποχωρήσουν και μαζί τους και το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων. Γράφει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης, στην Ημερησία: Επειγόντως μεταρρυθμίσεις για να μην καταρρεύσει το ευρώ
Αλλά σε ποια μέτρα και σε ποια προσαρμογή αναφερόμαστε;
Διαβάζοντας το ποστ του Greek Rider, Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μια μηχανή πτωχεύσεων, ένιωσα την ανάγκη να του πω και να σας πω, ποια πιστεύω πως είναι η πραγματική αιτία των προβλημάτων μας.
Tο ευρώ, από όπου κι αν το πιάσεις είναι μια μεγάλη "απάτη"..
Οι όροι του Μάαστριχτ και της Λισσαβώνας, η σφιχτή και άκρως συντηρητική (κατά τους αμερικανούς!!) πολιτική της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας και οι χαοτικές οικονομικές αντιθέσεις των κρατών-μελών το καταδικάζουν σε ναυάγιο..
Αν σε αυτά προσθέσεις, τη μη έκδοση ευρω-ομολόγου, τη μη λειτουργία ενός ενιαίου μηχανισμού κρατικού δανεισμού και την απροθυμία οικονομικής σύγκλισης του πλούσιου βορρά προς το φτωχό νότο (και όχι το αντίστροφο....), τότε έχεις ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.
Το ευρώ ήταν τερατούργημα, γιατί απουσίαζε, η όποια προσπάθεια ορθολογικής οικονομικής σύγκλεισης...
Το μοντέλο των επιδοτήσεων, σε συνθήκες κοινού νομίσματος, για να ψηλώνει ο νότος (φτάνοντας τον πλούσιο Βορρά) είναι γελοίο... Όπως και η μοναδική τους εμμονή στο 3% έλλειμμα και 60% χρέος, κι από κει και πέρα... who cares..
Καλώς ή κακώς μόνο μέσα από οικονομική ένωση, δηλαδή πολιτική-δημοκρατική ενοποίηση, μπορεί να συμβεί πραγματική σύγκλειση, και άρα αποφυγή εθνικών χρεοκοπιών..
Όσο αυτό δεν αλλάζει, η παραμονή μας στο ευρώ, η παραμονή κάθε ευρωπαϊκού κράτους στο ευρώ, είναι αυτοκτονία.
Πρέπει να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή, από εκεί που ξεκινήσαμε, πριν πολλά χρόνια: Μια Ευρώπη των λαών, της αλληλεγγύης, των κοινωνικών δικαιωμάτων.. Με άλλα λόγια μια ενωμένη, δημοκρατική Ευρώπη, βάλσαμο στις καταστροφικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές των σημερινών ευρωπαϊκών χωρών.
Ακόμα και μια ενωμένη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, λειτουργεί καλύτερα από το σημερινό τερατούργημα του ευρώ.
Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι αγορές...
Κι επειδή, μου φαίνεται αδιανόητο να μην το βλέπουν οι ευρωπαϊοι πολιτικοί, το αληθινό ερώτημα είναι, γιατί δεν προχωρούμε στην οικονομική ένωση.
Ποιον δε συμφέρει;
Τα πλούσια κράτη... σιγά μη δώσουν κάτι από τα κέρδη τους... Σίγουρα, Θα σου πάρουν πολλά περισσότερα... Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο...
Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα...
Photo Credit: By Markusram, on flickr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου