Προπαγάνδα, ΜΜΕ και κρίση

Η προπαγάνδα δεν πάει διακοπές.. Πως θα μπορούσε άλλωστε... Στη χειρότερη οικονομική συγκυρία, τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν νύχτα μέρα: “‘Ολα βαίνουν καλώς, βάση σχεδίου”. “Η χώρα μας ανακτά τη χαμένη της αξιοπιστία.” “Το μνημόνιο κυβερνά, κι εμείς δεν πάθαμε και τίποτα σπουδαίο”. Οι συζητήσεις με φίλους, μακριά από internet και αντι-πληροφόρηση, μοιάζουν παιδικές, αθώες, ασήμαντες.. σαν τις ειδήσεις των 8... Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, κι αυτό το ξέρουν όλοι..

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο.. αν δε με κλείσουν μέσα, μου είχε πει. Μικρομεσαΐος επιχειρηματίας, χωρίς προσωπικό, βουτηγμένος στα δάνεια και τις ακάλυπτες επιταγές, όπως και τόσοι άλλοι.

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο.. με πρωτοκλασάτους δημοσιογράφους, ανανεωμένους και μαυρισμένους, να παίρνουν θέσεις μάχης στην αρένα της παραπληροφόρησης.

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο.. με τους δεκάδες ανώνυμους bloggers, να ξεσπαθώνουν κατά πάντων. Άλλοι να καλλιεργούν ψυχές κι άλλοι να τις καταδικάζουν στο αιώνιο σκοτάδι της αποβλάκωσης.

Μόνο που αυτός ο Σεπτέμβρης, δε μοιάζει με τους άλλους, τους χαζοχαρούμενους μεταπολιτευτικούς. Αλλάξανε οι καιροί.. Όχι δε μιλώ για επαναστάσεις κι εξεγέρσεις. Ούτε καν για συλλογική συνειδητότητα. Οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν από μικρά καθημερινά πράγματα. Η πτώση του τοίχους του Βερολίνου, δεν ήταν αλλαγή, ήταν αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Η ψήφος των γυναικών δεν ήταν μεταρρύθμιση, ήταν πραγματική επανάσταση..

Συνέβη και κάτι απροσδόκητο. Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιολια και το κλείσιμο του τρωκτικού. “Καληνύχτα Ελλάδα, ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης”.
Παλιότερα έγραφα: “Με ενοχλούν ακόμη οι πολλοί κλώνοι του τρωκτικού. Δε λέω ότι δε χρειαζόμαστε τις γρήγορες, εύκολες και τιτλοποιημένες ειδήσεις... Αλλά περισσότερο χρειαζόμαστε την σε βάθος ανάλυση, τα συμπεράσματα και τις πολιτικές προεκτάσεις (Η πολιτική είδηση, το Τρωκτικό και τα άλλα blogs).

Το troktiko είχε ένθερμους υποστηρικτές και φανατικούς εχθρούς. Ο Σωκράτης, μια οικογένεια που έμεινε χωρίς σύζυγο, χωρίς πατέρα. Κι εμείς, οι υπόλοιποι, χάσαμε μια σημαντική πηγή γρήγορης ενημέρωσης, πολύ πιο αξιόπιστης από εφημερίδες και κανάλια.

Το καλοκαίρι τελειώνει. Διακοπές δεν πήγα, λόγω των άθλιων οικονομικών μου.. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι στη Σαμοθράκη, αξέχαστο. Χωρίς τηλεόραση κι εφημερίδες. Χωρίς blogs και facebook. Το κινητό στη σκηνή, μόνιμα αφόρτιστο κι εμείς στην αγκαλιά της πανέμορφης ελληνικής φύσης. Κρυστάλλινα νερά, άγρια βουνοκορφή, ελεύθερα κατσίκια και λίγοι άνθρωποι. Ω ναι, πολύ λίγοι άνθρωποι! Ο “Φονιάς”, οι βάθρες και οι καταρράκτες του, συμπλήρωναν το μαγευτικό τοπίο!

Στο δρόμο της επιστροφής, ακούσαμε για τον πόλεμο Χεζμπολά- Ισραήλ, στον Λίβανο. Αλλά δε μας ένοιαζε.. Θέλαμε να επιστρέψουμε σε εκείνο το μυστυριώδες νησί.

Φέτος, η “πληροφόρηση” δε σίγησε ποτέ.. Όλος ο κόσμος μιλούσε για την κρίση και τον δύσκολο Σεπτέμβρη που έρχεται. Ανήκουμε στους τυχερούς, που τα μέτρα πλήττουν αλλά δεν πεινούν. Εκ του ασφαλούς λοιπόν, κάναμε εκτιμήσεις.. Τι γίνεται όμως με τους χιλιάδες συμπολίτες μας που ζούσαν οριακά ή χάσανε τις δουλειές τους; Το εκατομμύριο δεν ξεπερνούν. Για αυτούς, τους μικρούς νεό-πτωχους, τίποτα δε θα μάθεις..

Μιλούσαν για μειώσεις μισθών, για πάγωμα δανείων, για αύξηση του κόστους ζωής. Όμως εκείνοι δεν έχουν μισθό, είναι άνεργοι. Δεν έχουν δάνεια, ούτε καν καταθέσεις. Δε νοιάζονται για αυξήσεις των βασικών αγαθών, πάει καιρός να αγόρασαν κάτι. Δεν έχουν ζωή, άρα δεν υπάρχουν.. Ούτε καν στις ειδήσεις των 8; Ούτε καν στις ειδήσεις..

Λίγο πριν τον Σεπτέμβρη, θα δω ξανά μαζί σας 4 σπουδαία βίντεο της εκπαιδευτικού Ελένης Φ. (TheELENI38), μήπως και πληροφορηθώ.. ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Ειδικά αφιερωμένο σε μια φίλη που παραπονιόταν: “εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος στους δρόμους της Αθήνας, κι αυτοί δεν έδειξαν τίποτα...” Τυχαίο, δε νομίζω..

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν.. Να είστε σίγουροι, ότι κι αν γίνει δε θα το δείτε στην τηλεόραση, θα το ζήσετε στη γειτονιά σας. Και δεν αναφέρομαι σε πορείες κι εξεγέρσεις.. Μιλώ για τα μικρά απλά πράγματα που θα φέρουν τις μεγάλες αυριανές αλλαγές...