Οικονομική κρίση. Τι πήγε στραβά

Ανεργία, ακρίβεια, ελάττωση της αγοραστικής δύναμης.. 

Ελλείμματα, υπερδανεισμός, αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης..

Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι κρίσιμη. Πάντα ήταν...

Όταν όμως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θέτει ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και κρατικής βιωσιμότητας, τότε τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα...

Τίς φταίει? 

Κάποιοι μιλούν για το τεράστιο Δημόσιο, την κακοδιαχείριση, τις μίζες και τη διαφθορά..
Κάποιοι άλλοι για τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, την ανεξέλεγκτη αγορά, τη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τον άδικο καπιταλισμό...
Όλοι έχουν δίκιο... Είναι και τα δύο..

Από τη μια, οι εγχώριοι παράγοντες:

• πελατειακές και ρουσφετολογικές σχέσεις μετατρέπουν το Δημόσιο σε έναν γιγάντιο αντιπαραγωγικό οργανισμό. Συμβασιούχοι σε καθεστώς ομηρίας, σύμβουλοι με παχυλούς μισθούς, δεκάδες αχρείαστα golden boys. Με ελλείψεις σε δασκάλους και νοσηλευτές... με πολλαπλάσιους υπαλλήλους στα γραφεία και τις επιτροπές...

• ληστρικές και αποικιοκρατικές συμπράξεις δημοσίου--ιδιωτικού τομέα. Ο κάθε δρόμος, το κάθε μέσο μεταφοράς, το κάθε έργο κοστίζει τουλάχιστον διπλάσια σε σύγκριση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη

• τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις στη λογική των καρτέλ, συρρικνώνουν τα εισοδήματα. Η διαπλοκή κομμάτων--αγοράς είναι πρωτόγνωρη οδηγώντας σε σκάνδαλα και φοροαπαλλαγές Ανοχή και συνδιαλλαγή του πολιτικού κόσμου και των δικαστών σην ολοφάνερη καταστρατήγηση του ελεύθερου ανταγωνισμού..

Από την άλλη, οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες:

• δάνεια και πιστωτικές κάρτες συντηρούσαν την υπερπαραγωγή προϊόντων, την ξέφρενη ανάπτυξη και τον υπερκαταναλωτισμό. Ένα διατραπεζικό πρόβλημα ρευστότητας σε μία επενδυτική αμερικανική τράπεζα ήταν αρκετό για να βυθιστούν όλες οι οικονομίες του κόσμου στην ύφεση

• φούσκες, άυλη χρηματιστηριακή οικονομία και κερδοσκοπικά παιχνίδια, δημιουργούν ένα μη ρυθμιζόμενο οικονομικό περιβάλλον.

• η συσσώρευση κεφαλαίων και η υιοθέτηση ενός παράλογου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης δημιουργούν μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Οι αγορές γίνονται όλο και πιο αδίστακτες, τη στιγμή που οι πολιτικοί και το κράτος αδυνατούν να παρέμβουν. Η κοινωνία, το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τα εργασιακά δικαιώματα συνθλίβονται κάτω από παγκόσμιους νόμους των πολυεθνικών. Ο καπιταλισμός δε διορθώνεται..

Συνέχεια... Οικονομική κρίση. Μια εναλλακτική προσέγγιση...