Πράσινη οικονομία... green deal... θέσεις εργασίας... πράσινη ανάπτυξη....
Ως εργαλείο εξόδου από την οικονομική κρίση και πλουτισμός... ή
Ως ριζική αναθεώρηση του τρόπου ζωής και βιώσιμη ανάπτυξη..
Ως ριζική αναθεώρηση του τρόπου ζωής και βιώσιμη ανάπτυξη..
Οικολογικό κίνημα και επιχειρήσεις, κλιματική αλλαγή και κερδοφορία, αναπτυγμένα κράτη και φτωχός Νότος, συμπληρώνουν το παζλ...
Σύγκρουση συμφερόντων...
Από τη μια, η οικολογία πραγματώνεται με καπιταλιστικά εργαλεία του κέρδους, και από την άλλη, αναδεικνύει την αναγκαιότητα ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού κόσμου.
Ενός κόσμου που προτάσσει τη βιωσιμότητα, ανατρέποντας τα υπάρχουσα μέσα παραγωγής και εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου (το όνειρο).Ή ενός κόσμου που προτάσσει την ανάπτυξη για την ανάπτυξη με στόχο το κέρδος (η πραγματικότητα).
Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια προαιώνια σύγκρουση: Η ιδιοκτησία θα καρπώνεται τα κέρδη ή η κοινωνία.
Υπάρχουν δύο βασικές επιλογές: Πράσινες επιχειρήσεις, πράσινη κερδοφορία, με νέες θέσεις εργασίας και αναδιανομή εισοδήματος μέσω υψηλής φορολογίας (καπιταλισμός). Ή, συγκεντρωτικό κράτος με κρατικές επιχειρήσεις (κομμουνισμός).
Υπάρχουν δύο βασικές επιλογές: Πράσινες επιχειρήσεις, πράσινη κερδοφορία, με νέες θέσεις εργασίας και αναδιανομή εισοδήματος μέσω υψηλής φορολογίας (καπιταλισμός). Ή, συγκεντρωτικό κράτος με κρατικές επιχειρήσεις (κομμουνισμός).
Και τα δύο απέτυχαν...ειδικά σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης με τις υπερεθνικές ελίτ και τις offshore.
Εσείς ποιους εμπιστεύεστε?
Κάποτε, οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες είχαν κοινωνικό και πολιτιστικό αντίτιμο. Από μόνες τους απαρνιόντουσαν τον πλουτισμό που στρέφεται ενάντια στο κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον. Κάποτε, ο Μαρξ μίλησε για ανέφικτα πρότυπα (Αρχαία Ελλάδα- πολιτισμός). Κάποτε, ο κόσμος δεν ήταν μόνο χρήμα και πιστώσεις...
Κάποτε... Όλα πουλιούνται κι αγοράζονται σήμερα.
Κάποτε θα είναι αλλιώς!
Πρέπει να είναι αλλιώς και από μας μόνο εξαρτάται....
Πρέπει να είναι αλλιώς και από μας μόνο εξαρτάται....
4 comments:
Greening Humanity
και Σάλτσα a la Ser John Sulston,
ή πόσο επιστήμονες είναι οι τεχνοκράτες;
Γράφει ο Κώστας Λάμπος
http://www.infonewhumanism.blogspot.com
prodial21@gmail.com
Το Ευγενίδειο Ίδρυμα, ένα ίδρυμα με ομολογουμένως σοβαρή παρουσία και δράση, διοργάνωσε (14-16.10.2010) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Manchester, Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα με θέμα: «Πρασινίζοντας την Ανθρωπότητα. Επιστήμη, Καινοτομία, Ηθική και Πράσινη Ανάπτυξη». Πρωταγωνιστής σ’ αυτό το συνέδριο ο Sir John Sulston, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής (2002), για τη συμβολή του στην αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος (DNA), ο οποίος και πραγματοποίησε την Πέμπτη 14.10.10, ομιλία με θέμα «Ο κεντρικός ρόλος του Πανεπιστημίου για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινωνίας βασισμένης στις αρχές της Βιώσιμης Ανάπτυξης».
Να σημειωθεί πως ο κεντρικός ομιλητής, ο Sir John Sulston, ήταν μαζί με τον καθηγητή της Βιοηθικής John Harris, και τον νομπελίστα οικονομολόγο Joseph Stiglitz, οι εμπνευστές μιάς διακήρυξης πενήντα γνωστών επιστημόνων, από όλο τον κόσμο, αναφορικά με το σκοπό, το ρόλο και την "ηθική της επιστήμης", διακήρυξη που είναι γνωστή και ως Μανιφέστο του Μάντσεστερ, (The Manchester Manifesto)[1] Από τις πρώτες κιόλας γραμμές ορίζουν την επιστήμη, μαζί με τις ....περισσότερα στο: http://www.infonewhumanism.blogspot.com
Κύριε Κώστα Λάμπο,
πολύ καλό το blog σας! (εδώ)
Συνεχίστε γιατί χρειαζόμαστε την ουμανιστική εναλλακτική ματιά, ειδικά σήμερα, σε μια κοινωνία που γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη, όλο και πιο ταξική..
Καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου