Η δια τηλεφώνου συζήτηση περί κυβέρνησης συνεργασίας είναι πρωτοφανής στα παγκόσμια χρονικά.. Το να διαρρέουν τα δύο μικρά- "μεγάλα" κόμματα το περιεχόμενο μιας τέτοιας συζήτησης, πολύ πριν επιτευχθεί συμφωνία, είναι αν μη τι άλλο γελοίο...
Δε θέλω να μιλήσω για ανευθυνότητα, λαϊκισμό, ασκήσεις επί χάρτου, αφού πάνω από όλα, το πρόβλημα ήταν και είναι συστημικό- θεσμικό (Τράπεζα, Εταιρεία, Κόμμα).
Όμως, οι δύο αρχηγοί επιβεβαίωσαν την πολιτική τους ανεπάρκεια, ανεπάρκεια επικίνδυνη ακόμα και για τα συμφέροντα του σημερινού πολιτικο-οικονομικού συστήματος...
Απορώ, έτσι διαπραγματευόταν ο κύριος Παπανδρέου το μνημόνιο 1; Έτσι θα διαπραγματευτεί ο κύριος Σαμαράς το μεσοπρόθεσμο; Τραγωδία...
Το καράβι μπατάρει κι αυτοί αλλού αρμενίζουν... Εκλογές λοιπόν. Η μόνη λύση είναι εκλογές....
Αλλά ποιοι πολίτες θα ψηφίσουν και ποιοι πολιτικοί θα ψηφιστούν; Οι πολίτες που ένα χρόνο πριν πίστευαν ότι "λεφτά υπάρχουν", ή οι πολιτικοί που ένα χρόνο μετά θα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα...
Τραγωδία δίχως τέλος...
Αυτή η απελπισία, είναι και η μόνη μας ελπίδα!
Η χθεσινή ημέρα ανέδειξε και μια άλλη πραγματικότητα, πέρα από την πολιτική ανεπάρκεια των δύο αρχηγών. Την προβοκάτσια της αστυνομίας και το επικίνδυνο έργο των μπαχαλάκηδων..
Μπορεί να ήρθε το μνημόνιο, μπορεί ο Παπανδρέου να παραιτηθεί, μπορεί η χώρα να πτωχεύσει, αλλά "κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια"..
Στο ίδιο έργο θεατές.. Η διαδήλωση να σπάει στη στιγμή και οι ίδιοι γνωστοί-άγνωστοι να ξεκινούν πετροπόλεμο διαρκείας...
Θυμάμαι, πριν μερικά χρόνια, μια άλλη μεγάλη διαδήλωση να τελειώνει άδοξα.. Πριν φτάσουμε στον προορισμό μας, δεχόμαστε τόνους χημικών.. Από τα έξι άτομα της συντροφικής παρέας, τα τρία είχαν δεχτεί δακρυγόνο... Χαθήκαμε όλοι, με όλους... τρέχοντας να ξεφύγουμε.. να βρούμε λίγο αέρα να ανασάνουμε.. Κόσμος να χτυπά απελπισμένα κουδούνια των γύρω σπιτιών, κόσμος να μπαίνει σε μαγαζιά, και παιδιά, πολλά παιδιά, εδώ κι εκεί ξαπλωμένα στο οδόστρωμα να κλαίνε...
Μετά από λίγο, όλα ηρέμησαν.. Αφού ξανα-σμίξαμε, κατευθυνθήκαμε σε ένα φιλικό σπίτι. Από εκεί, βλέπαμε όλο το βράδυ τον γνωστό πετροπόλεμο.. Όλο το βράδυ, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Είναι να απορείς...
Τα χθεσινά γεγονότα μου θύμισαν μια κοσμοϊστορική επιτροπή έτους στο πανεπιστήμιο.. Με τις επιτροπές ποτέ δεν τα πήγαινα καλά... Τότε, συνέβη το εξής παράδοξο. Συμφωνούσαμε ΟΛΟΙ.. Λέγαμε και θέλαμε το ίδιο πράγμα. Η συνειδητοποίηση του, μας σόκαρε... Τότε, σαν ρεύμα να μας χτύπησε.., αρχίσαμε να διαφωνούμε συμφωνώντας.. Να φωνάζουμε συμφωνώντας... Αποτέλεσμα, κάθε παράταξη και μια διαφορετική τελική πρόταση για την ίδια ... πρόταση....
Γιατί όπως είπε και ένας φίλος μου, εδώ είναι Βαλκάνια και διακομματική συναίνεση οι Ευρωπαίοι δε θα δουν... Όσο κι αν εκβιάζουν....
Ο Σαμαράς της ίδιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής με το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου, αντί να πανηγυρίζει για τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις και να υποστηρίξει μέχρις εσχάτων τις κομματικές του καταβολές, δηλώνει αντι-μνημονιακός... Διαφωνεί συμφωνώντας και συμφωνεί διαφωνώντας... (Τι φοιτητικά δράματα μου ξυπνούν.. δεν περιγράφεται...)
Εκλογές λοιπόν... Αλλά όχι πάλι με ψέμματα.
Υπάρχουν δύο δύσκολοι δρόμοι:
Ο δρόμος των μνημονίων, ο "λάιτ" με τις θεωρίες (επί χάρτου) του Σαμαρά ή ο "πλήρης" με τις πρακτικές (κι αυτές επί χάρτου) του ΓΑΠ.
Και ο δρόμος της ριζικής-ολικής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους ή και της στάσης πληρωμών. (κι αυτές ακόμα επί χάρτου...).
Και οι δύο δρόμοι έχουν τις καταστροφικές τους συνέπειες, τα υπέρ και τα κατά τους...
Ο πρώτος οδηγεί στην βέβαιη εξόντωση... μερικών χιλιάδων συμπολιτών μας και την φτωχοποίηση των υπολοίπων.. Αλλά θα υπάρχουν ακόμα ακριβά εισαγόμενα, ακριβά ρούχα και ακριβές συνοικίες.. Φυσικά για το 1% των Ελλήνων. Οι υπόλοιποι μόνο θα βλέπουν για να μπορούν να ονειρεύονται.... στα πλαίσια μιας καπιταλιστικής κοινωνίας (ζούγκλας..)
Ο δεύτερος οδηγεί σε προσωρινή φτώχεια αλλά πολύ γρήγορα, θα μπορεί να αποφύγει τις οδυνηρές συνέπειες του πρώτου δρόμου, οδηγώντας την χώρα σε ανάκαμψη, όπως αποδεικνύει έρευνα του ΔΝΤ για όλες τις χώρες που χρεοκόπησαν τον τελευταίο αιώνα. Αλλά θα πρέπει να ξεχάσουμε τις όποιες μικρές ή μεγάλες πολυτέλειες της σημερινής ζωής μας και να είμαστε έτοιμοι να χάσουμε και μέρος των υλικών αγαθών μας...
Ο λαός θα αποφασίσει. Είναι όμως έτοιμος να διαλέξει; Ή πάλι οι προσδοκίες του χθες και η ελπίδα πως δε θα χάσει τίποτα από τον πλούτο και την βολή του σήμερα, θα καθορίσει την επιλογή του;
Είπαμε, εύκολος δρόμος δεν υπάρχει και ποτέ δεν υπήρξε. Αυτός που εξασφαλίζει καλύτερα τα λαϊκά συμφέροντα είναι το ζητούμενο...
Τέλος, υπάρχει και ένας τρίτος αστάθμιστος παράγοντας.. Το διεθνές περιβάλλον... Το ευρώ και η Αμερική... Προτεκτοράτο είμαστε και προτεκτοράτο μας θέλουν... Όμως δε θα μου προκαλέσει εντύπωση αν αποφάσιζαν να μη βοηθήσουν.. ακόμα κι αν είχαμε συναινέσει. Όλοι πλέον κοιτούν τα εθνικά τους συμφέροντα, πάντα το έκαναν... Σε περίοδο μεγάλης κρίσης, αυτό μεταφράζεται, σε τύμπανα πολέμου που είναι πιθανό να ακουστούν ξανά...
Ίδωμεν.......
Όσο για μένα, η εξεταστική βρίσκεται στον αέρα...
Δεν ξέρω αν θα υπάρχει χρήμα για να τελειώσω ή Πανεπιστήμιο για να εξεταστώ.(αλήθεια, τι είναι χειρότερο...) Μεταξύ σοβαρού και αστείου, εδώ μας έφθασαν...
Άλλη μια τραγωδία... μπροστά στις τόσες γύρω μου..
Αυτή η απελπισία, είναι και η μόνη μου ελπίδα!
Γιατί κύριοι βουλευτές αντιδράτε με την την οργή του κόσμου και μιλάτε για δήθεν απειλή της δημοκρατίας; Στο πτώμα της δημοκρατίας πολλοί ασέλγησαν και ασελγούν ακόμη. Ατιμώρητα και ανεύθυνα.
Όλα τα δίκια να είχατε, (και συμφωνώ, οι καιροί είναι επικίνδυνοι), δε σας δίνει κανένας το δικαίωμα να καταδικάζετε τις ζωές μας σε φυσική εξόντωση.. Ειδικά, όταν το έγκλημα γινόταν κατ' εξακολούθησιν ...
Σε μια μάνα που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά της, να μιλήσετε για δημοκρατία...
Συγκρίνετε το δικό σας (αλαζονικό) δίκιο, με τη δική της (κατάφωρη) αδικία.. και ίσως δείτε κι εσείς την αλήθεια...
Η απελπισία δε θα σταματήσει στην ελπίδα.
Έχει ραντεβού με την Ιστορία για να συναντήσει την αλλαγή....
Photo Credit: "Hope_in_a_better_future", by Massimo Valiani, on Flickr
2 comments:
...ακριβώς το έπιασες...
Τραγωδία δίχως τέλος...
Τα κόμματα αλλά ΟΛΑ τα κόμματα περί άλλων τυρβάζουν ενώ η χώρα καταρρέει.
Εκλογές;; Ναι αλλά μετά;; Συνεργασία σιγά μην υπάρξει (αν ήταν θα υπήρχε από τώρα). Τι να διαλέξει ο έρμος ο λαός και να θέλει ο μαύρος δεν έχει επιλογή είτε με εκλογές είτε χωρίς.
Μου φαίνεται πως αν αυτή τη κρίσιμη στιγμή η μόνη επιλογή είναι να βάλει το ΠΑΣΟΚ μυαλό και να γυρίσει επιτέλους αριστερά αφήνοντας κατά μέρος τις νεοφιλελεύθερες κορώνες ... εάν δεν καταλάβει πως αυτός είναι ο απόλυτος ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ πλέον ... τότε το χάσαμε το παιχνίδι και την Ελλάδα μαζί... με βούλα ΠΑΣΟΚ παρακαλώ ...
Δεν πιστεύω πως το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει πολιτική κατεύθυνση. Αυτά δε συμβαίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Όσοι κυβερνούν τη χώρα έχουν συγκεκριμένη και γνωστή πολιτική διαδρομή, είναι κι αυτοί μέρος του προβλήματος..
Ειδικά για το ΠΑΣΟΚ, όσοι μπορούσαν να εφαρμόσουν μια διαφορετική πολιτική, είναι είτε εκτός κόμματος, είτε εκτός βουλής..
Αλλά ακόμα κι αν μπορούσαν να φέρουν μια εναλλακτική συνολική πρόταση, είναι ήδη πολύ αργά.. Έχουμε υπογράψει μια δανειακή σύμβαση που είναι κατάπτυστη..
Το παιχνίδι τότε κρίθηκε και τα όποια περιθώρια διαπραγμάτευσης εξαντλήθηκαν όταν υπογράψαμε το μνημόνιο.
Σήμερα, ή ακολουθείς το δρόμο του μνημονίου, ή το ανατρέπεις. Μίγματα πολιτικής αλά Σαμαρά, δεν υπάρχουν.. Πέρσι υπήρχαν, φέτος όχι... Εκτός αν αλλάει πολιτική κατεύθυνση η Ευρώπη και ο κόσμος, πράγμα εξαιρετικά απίθανο...
Ο λαός, θα οδηγηθεί στις σωστές αποφάσεις. Η κρίση θα γεννήσει και λύσεις. Εδώ και στο εξωτερικό. Μόνο που αυτά απαιτούν χρόνο..
Μέχρι τότε, η χώρα μας θα βρίσκεται στα χέρια όσων έμαθαν να κάνουν πολιτική από την τηλεόραση, με δανεικά, με ρουσφέτια και πολυτέλειες.
Ίδωμεν.. Λόγω της άμεσης ιντερνικής ενημέρωσης, οι αλλαγές έρχονται ταχύτατα. Ο πολιτικός χρόνος είναι πολύ συμπηκνωμένος κι όλα ανατρέπονται από τη μία ημέρα στην άλλη...
Ίδωμεν...
Δημοσίευση σχολίου