istopolitia

Η Istopolitia ξεκίνησε χωρίς σκοπό.
Τι σημασία έχει ποιος είμαι, ο Γαληνός είναι πιο κοντά σε αυτό που θα έπρεπε να είμαι...

Θα με βρείτε κι εδώ: Alter Logs | twitter | youtube | sync
Αξίζει να διαβάσετε: σπουδαία κείμενα άλλων bloggers

Κινητοποιήσεις, κόμματα και μαθητές

μαθητική νεολαία Όσο συντηρητική είναι η άποψη που θέλει τα παιδιά να υπερετούν άβουλα κομματικές νεολαίες, άλλο τόσο συντηρητική είναι η άποψη που θέλει τους νέους υποταγμένους στα διαβάσματα τους, στα κλαμπ και στο σεξ.

Η αλήθεια και η πραγματικότητα δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Υπήρξαμε όλοι μας παιδιά.

1) Κανένα κομματικό στέλεχος δε με προσέγγισε εντός σχολείου

2) Η ΚΝΕ, επειδή υπήρξα στο 15μελες -αντιπρόεδρος- και επειδή κατέβασα το Λύκειο μας σε πορείες, δεν έχασε ευκαιρία να με προσεγγίσει(ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ). Ένας 25-30 χρονών με πήγε στα κεντρικά τους με το αγαλματάκι του Λένιν σε περίοπτη θέση... Ναι, μου έκανε κήρυγμα.. Γραμμένο τον είχα

3) Κουμμουνίστρια καθηγήτρια μου τα έβαλε μαζί μου γιατί κάναμε αποχή-πορεία για ένα καθαρά αγροτικό ζήτημα. Τι δουλειά έχετε εσείς... μου είπε, και τελικά, είχε δίκιο

4) ΚΚΕ και ΚΚΕ μ-λ τσακώνονταν μπροστά μου στις πορείες, για το που θα πάει το Λύκειο μας, στο μπλοκ του ΠΑΜΕ ή με τους άλλους(ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, πολλοί φίλοι μου να ξενερώσουν με την Αριστερά)


5)Καθηγητής δεξιός κλείδωσε μαθητές για να μην κατέβουν στην αντιπολεμική πορεία για το ΙΡΑΚ. Φυσικά, όλοι κατευθυνθήκαμε στο Λύκειο του και.. μάς έδειξαν τα κανάλια

6) Ναι, η πλειοψηφία πήγαινε για καφέ

7) Ναι, οι υπόλοιποι κατέβαιναν γιατί το ένιωθαν και όχι γιατί τους το επέβαλε ή τους το απαγόρευε κάποιος

8)Όλοι, ήδη από τα 16 μας μιλούσαμε για πολιτική. Άλλος μου έλεγε για τη Χούντα, άλλους για την ΕΣΣΔ, άλλος για την υπέροχη καπιταλιστική Γερμανία κλπ. Μαλώναμε και τότε μεταξύ μας. Αλλά δεν περιμέναμε από κανέναν να μας καθοδηγήσει.

Συμπέρασμα: ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΣΥΧΑ ΟΛΟΙ ΣΑΣ. Ξέρουν το δρόμο.
Και ναι, ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Μακάρι, οι ίδιοι να βγουν πιο πολιτικοποιημένοι από εμάς τους υπόλοιπους.
Ο δρόμος, οι αποχές και οι κινητοποιήσεις πάντα ωριμάζουν τα παιδιά. Δεν το λέω εγώ, δείτε τι λένε τα ίδια! Τους κάνουν να συζητούν για τις ζωές τους, για ένα καλύτερο μέλλον, σχολείο, κοινωνία. Και πραγματικά, γραμμένους μας έχουν και εμένα και τους άλλους. Και έτσι πρέπει, γιατί είναι έφηβοι.

Εκτός κι αν δε θέλετε τα παιδιά να συζητούν και να κοιτάνε μόνο τα διαβάσματα τους...
Αλλά και πάλι το δικό τους θα γίνει!

2 comments:

Th. S. είπε...

Αγαπητέ Γαληνέ καλησπέρα,
οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι έχουν καταλάβει από πολλά-πολλά χρόνια πριν το ρόλο της αριστεράς.
Μια αριστερά μονολιθική και μουντή εντελώς υποταγμένη στην λογική του άσπρου-μαύρου.
Εξαντλεί τον ορίζοντά της σε κορώνες εξανθρωπισμού του καπιταλισμού, υποτιμά τον ατομικό αυτοκαθορισμό ονομάζοντας φράξια οποιαδήποτε διαφορετική φωνή ορθώνεται στους κόλπους της και υποτιμά μονίμως αιτήματα αυθόρμητων κινημάτων.
Θα έλεγα δε ότι ο ρόλος της είναι άκρως "περίεργος" διότι συστηματικά αποδομεί ότι έχει κατακτηθεί ως κοινωνικό κράτος αφού μονίμως κατακρίνει τα πάντα δίνοντας ευκαιρία και νομιμοποίηση σε αυτούς που καραδοκούν για την οριστική κατάλυσή του.
Επίσης λύσε μου μια απορία : πως γίνεται να καταδικάζουν τα πάντα ΕΕ, συνδικάτα κλπ και παρ' όλα αυτά να συμμετέχουν σε όργανα ή σε θεσμούς που λεκτικά φτύνουν! το βρίσκω τελείως ανήθικο...

Μια αριστερή χωρίς ταμπέλα...

Γαληνός είπε...

Καλησπέρα Th.S!
Σημαντικές οι επισημάνσεις σου, δυναατά και εύλογα τα ερωτήματα σου.

Μιλάς, νομίζω, για την καθεστωτική κομματική Αριστερά. Επέτρεψε μου μια μεγάλη αλλά απαραίτητη παρένθεση.
Προσωπικά, στο μυαλό μου, τα διαχωρίζω.
Υπάρχουν δύο "Αριστερές"..
Η πολιτική και κομματική Αριστερά, με τα εκατοντάδες κόμματα της, τα κομματικά παιχνίδια τους, με μια θα έλεγα καθεστωτική αντίληψη των πραγμάτων.

Και η Αριστερά των ιδεών, των συλλογικών οραμάτων και διεκδικήσεων. Εδώ βέβαια κάνω κατάχρηση του όρου Αριστερά. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους, αλλά που είναι πολύ πιο προοδευτικοί από τους αυτο-αποκαλούμενους αριστερούς. Αναφέρομα, κυρίως, στον χώρο της διανόησης, του πνεύματος. Στον αδέσμευτο και ελεύθερο άνθρωπο.. Στα εναλλακτικά αυθόρμητα και μη καθοδηγούμενα κινήματα. Στο χώρο των Ιδεών.

Όταν κάνω χρήση του όρου Αριστερά, στο δέυτερο αναφέρομαι.. και όχι στα κόμματα και στις πολιτικές διεκδικήσεις τους..
Βέβαια η Αριστερά, η κάθε είδους αριστερά, από τον 18ο αιώνα ξεκίνησε από τους δεύτερους. Από ανθρώπους δηλαδή που θέλαν να πάνε τον κόσμο μπροστά και να φτιάξουν μια καλύτερη κοινωνία.

Στην πορεία, οι συμβιβασμοί, η εφαρμογή του υπαρκτού σοσιαλισμού, η επαφή με τα πράγματα... οδήγησε σε μόλυνση των αρχικών ιδεών.. Ουσιαστικά, αυτή η Αριστερά, η πρώτη, ξεκινά από τους δεύτερους, υποτίθεται υπηρετεί τις αξίες και τα οράματα αυτών, αλλά στην τελική γίνεται ένα με το σύστημα. ΚΑι το χειρότερο, όπως γράφεις, υπηρετεί το σύστημα..

Έτσι ήταν ανέκαθεν τα κόμματα και η εξουσία..
Οι πραγματικοί ελεύθεροι άνθρωποι, οι ανένταχτοι αριστεροί έχουν δύο επιλιογές. Ή θα υπηρετήσουν το κόμμα, για να πετύχουν μέσα από αυτό, μια καλύτερη κοινωνία. Ή θα σκάβουν τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας από κάτω, σαν τυφλοί, αλλά πάνσωφοι αρουραίοι, χωρίς ποτέ να συμβιβαστοού.

Ο καθένας διαλέγει τον ρόλο του. Ειλικρινά, δοκίμασα και τα δύο. Και ίσως, στο μέλλον, τα ξαναδικιμάσω.. Αλλά εκεί που ήμουν ο εαυτός μου, ήταν όταν ακολουθούσα τους δεύτερους...

Κι έτσι, τους λέω. Ότι και να κάνετε, όποιο κόμμα αριστερό κι αν ψηφίζετε, όποια εξουσία κι αν υπηρετείτε, όποια αλλαγή συστήματος κι αν φέρετε, εγώ θέλω να είμαι πάντα απέναντι. Κι ότι σωστό γίνεται, να το υπηρετώ, είτε στον σοσιαλισμό, είτε στον καπιταλισμό. Κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εχθρός τους.. Αυτός είναι και ο ρόλος της "αριστερής" διανόησης..

Ο ρόλος των κομμάτων, είναι τελικά η εξουσία και μόνο αυτή...

ΥΓ. Πιστεύω να απάντησα!
ΥΓ2. Μου άρεσε πολύ το "μια αριστερή χωρίς ταμπέλα..."
Πραγματικά, μαθαίνω πολλά από εσένα και τα γραπτά σου. Συνέχισε έτσι!

Δημοσίευση σχολίου

Eθελοντισμος